அங்க பாரதிராஜா என்னைப் பார்த்துட்டு, ‘நான் நினைச்ச டாக்டர் இவனேதான்பா’ எனச்சொல்ல, அப்படித்தான் அந்தப் பட வாய்ப்பு வந்தது.
பிறகு கர்நாடகாவுல ஷூட்டிங். ரஜினி, கமல், ஶ்ரீதேவின்னு எல்லாருடைய அறிமுகமும் கிடைச்சு, அந்தப் படத்துல என் கேரக்டரும் ரீச் ஆகி, அந்தவொரு கேரக்டர் காலங்களைக் கடந்து இப்ப வரைக்கும் என்னை அடையாளம் கண்டு கொள்ள உதவறதெல்லாம் என்னைப் பொறுத்தவரை பெரிய ஆச்சரியம்தான்.
அந்தப் படத்துக்குப் பிறகு தமிழ்ல்ல சில படங்கள் பண்ணினேன். ஆனா அந்த டாக்டர் கேரக்டர் அளவுக்கு எதுவும் அமையலை. எனக்கு அதுபத்தி வருத்தமும் இல்லை. ஏன்னா ஃபிலிம் இன்ஸ்ட்யூட்ல படிக்கிறப்ப நடிப்பைத் தாண்டி படம் டைரக்ட் பண்ணனும்கிற எண்ணம்தான் அதிகமா இருந்தது. எதிர்பாராத விதமா ’16 வயதினிலே’ அமைஞ்சதால் நான் நடிகனாகிட்டேன்.
தொடர்ந்து நடிச்சிட்டே இருந்ததால மனசுக்குள் பூட்டி வச்சிருந்த கதைகளை வெளிக் கொண்டு வரமுடியாதபடி ஓடிட்டே இருந்ததுல காலமும் ஓடிடுச்சு.
ஒருகட்டத்துல சென்னையை விட்டு வெளியேறி சொந்த ஊரான இங்கேயே வந்து செட்டில் ஆகிட்டேன். சினிமா எனக்கு போதுமான வெளிச்சம் தராட்டியும் அழகான குடும்பம். பொண்ணு ஒண்ணு, பையன் ஒண்ணுன்னு அன்பான ரெண்டு குழந்தைகள். தனிப்பட்ட வாழ்க்கை எனக்குத் திருப்திகரமா அமைஞ்சதுல எனக்கு ரொம்பவே சந்தோஷம். சிலர் இன்னைக்கும் கேக்குறாங்க, பாரதிராஜா டைரக்ஷன்ல ரஜினி கமல், ஶ்ரீதேவி கூட நடிச்சுட்டு காணாமப் போயிட்டீங்களேன்னு. என்னை விட அவங்க எனக்காக ரொம்பவே வருத்தப்படறாங்க. ஆனா எனக்கு பெருசா வருத்தமில்ல. நமக்கு மேல இருக்கிறவன்தான் எல்லாத்தையும் தீர்மானிக்கிறான்னு நம்பறவன் நான்.
மகளைக் கட்டிக்கொடுத்துட்டேன். மகனுக்குச் சீக்கிரமே கல்யாணம் நடக்க இருக்குது. இன்னும் என்ன வேணும் வாழ்க்கையிலனு நினைச்சப்பதான் பழைய டைரக்ஷன் கனவும் மனசக்குள் பதுங்கிக் கிடந்த கதையும் வெளியே எட்டிப்பார்க்க, அதையும்தான் பார்த்துடுவோமே எனக் கிளம்பிட்டேன்.
+ There are no comments
Add yours